Poëzie van de dag

Liefde kent geen prijs

Stil legt zich het verlangen in de nacht
van maan naar droom verscheepte grond
een zalig weten: jouw lippen aaien reeds mijn mond
en over ’t hele lijf dwalen je handen zacht

Want waar de laatste vleugelslag van dag
komt in de slaap een rustig zingen
dringt door tot het herinneren aan alle dingen
en op ’t gelaat ligt vredig al een lach

Ooit vangen zeilen wind voor d’ allerlaatste reis
licht snelt dan boot naar de nog onbekende stranden
en vogels zingen in hun mooiste wijs

De wens dat wij in ons belanden
de hemel wacht – de liefde kent geen prijs
strooit magie, warmte, licht uit volle handen.
 
Sunset