Poëzie van de dag

Herfstblues

Herfst,waarom
ben jij weemoed en verlangen
met zoveel mysterie
omhangen

Soms nog fleurig
en kleurrijk
je luchten wijds
toch...ben je afscheid

Je vurige zwammen
met witte stippen
je roodborst,kunnen
mijn weemoed niet stillen

Jij bent verweven
met afgeven
het luisterrijke
ontkleden

Soms ben je storm
soms ben je stilte
spreid je wat zon
of koude kilte

Toch breng je rust
ingetogen
laat je ons verpozen
bij onze doden

Herfstblues
waarom houdt je mij gevangen
met je draden van weemoed
en een stil verlangen

Fernanda(Ferry