Poëzie van de dag

Ardeense Herfstwandeling

Een herfstwandeling in de ardeense bossen
is een onvergetelijke prikkeling voor al onze
zintuigen...

Het gouden herfstpalet zo dikwijls beschreven,
bezongen en geschilderd blijft toch, ieder jaar
opnieuw, een wonderlijke streling voor het oog...

Het knarsen van droge bladeren onder onze tred
bij het wandelen, mengt zich overeenstemmend
met het ruisen en suizen van de herfstwind in
het lover, en de hoopvolle zang der vogels in de
bijna kale hoge bomen die genieten onder 'n
bleke oktoberzon...

Het zacht zingend gekabbel aan de oevers van
een riviertje wordt ineens weergalmd tegen de
uitgeslepen rotsen en klinkt, als een grandioos
ontstuimige symfonie bij de watervallen, om onze
oren te bekoren...

't Aroma van het najaar is herkenbaar maar
bijna ondefinieerbaar in zijn diversiteit.
Het is een bijzondere mengeling van bepaalde
geuren der natuur in haar afstervingsfase....
Het parfum van leven en dood in elkaar versmolten,
komt zoetelijk onze reukzin, bijna weelderig
stimuleren...

Onder struiken en bomen, op een zacht bed van
prachtig getinte bladeren, een assortiment van noten
lijkt op ons te wachten, als een uitnodiging van
Moeder Aarde op een eenvoudig en gezond festijn
om de smaak van de natuur te mogen proeven...

Terwijl we slenteren, gaan, wandelen of lopen, op smalle
kronkelende paadjes tussen het lof, altijd een beetje
vochtig in dit seizoen, worden wij gestreeld door allerlei
blaren, takken en spinnewebben die ons laten voelen
hoe we één zijn met de natuur...
Dauwdruppels en regentranen als hemelse parels dopen
ons onverwachts in de stille rustgevende eenzaamheid
der bossen...

Ik hou ontzettend van de herfst !

Bosrankje