Poëzie van de dag

Indien

Indien ik de woorden kende
om antwoord te geven op duizend vragen,
over leven, over het zelf,
over liefhebben en gelukkig zijn,
dan praatte ik met je.
Uren en dagen lang.

Indien ik de vrede in je hart kon planten
om geduldig te wachten met de hoop
tot het zaad van Vrede in je openbreekt,
dan wachtte ik.
Uren en dagen lang.

Indien ik genezen kon wat omgaat in je hart
aan onmacht, ontevredenheid,
aan onverwerkt verdriet,
dan bleef ik naast je staan.
Uren en dagen lang.

Indien ik je dragen kon
langs diepe grachten
van gesukkel en angsten heen,
dan droeg ik je.
Uren en dagen lang.

Maar, ik ben niet groter
niet sterker dan jij.
Ik weet ook niet alles.
Ik ben maar een vriend, geleid op jouw weg.
Al uren en dagen lang.

Wat ik weet is;
dat liefde ook aandacht heet.
Een beweging is tussen 'twee uitersten'.
Dat liefde tijdloos is,
geen grenzen kent,
geen claim legt,
geen kopie-tje is.

Wat ik weet is;
dat liefde persoonlijk is,
dat zij hartverwarmend is,
dat zij energie geeft,
dat zij geleden verleden vergeeft.
Ik het heden aanvaard,
om in vrede gelukkig te zijn in dit nu.

Het nu, leven tussen verleden en toekomst.
Blij en vol levenslust.
Het toonbeeld van karakter
weerspiegelt in de ogen.
Het geluk van zijn.
Daarvan ben ik eenvoudig bewust.
Al uren en dagen lang.

Erik Oscar Visser