Poëzie van de dag

De dirigent

Zwierig schrijft
zijn dirigeerstokje
vreemde tekens
in de lucht

Beweeglijk dansend
knikkend heen en weer
bespeelt en stuurt hij
zijn muzikanten

een leven lang...

Tot zonder respijt
zachte tonen
dromend weemoed
mijmeren

En hij zich statig
om zal keren,
moe tevreden
plechtig buigend

Jubelend applaus
sluit zacht de deuren
voor het allerlaatste
afscheid.....

Elisa