Poëzie van de dag

Afscheid

In je gezicht, een rond
oranje-geel blad,
tekenen nerven lange schaduwen.
Door druppels,
met een pijnlijke schittering,
kijk je me teder en berustend aan,
zonder angst en wanhoop.
Je spichtige takken steek je diep
in de wolken in de glazen plas
aan je voeten.
Ik zie dat je roep mijn naam in het
water schrijft.
Alleen zo
kan ik je nog verstaan.

Joop Hooymans