Poëzie van de dag

Leven

Een appeltje en een limoentje
beiden zo groen als gras,
hadden een vriendelijk dispuutje
over wie van hen beiden
eigenlijk het lekkerste was.

"Slechts enkele druppeltjes maar,
van mijn frisse sap,"
zo zei de kleine limoen,
"sprenkel die over jouw witte vrucht,
dan blijft die helder en koel.

Toen zei het appeltje groen,
met een zucht, dat hebben
we nog niet van doen, eerst nog
wat leven, ongeschonden en blij,
en van plezier, rollebolde hij
door de geel - groene wei.

Het limoentje vond dit wel een
schitterend - goed gedacht.
trok een gekke snuit,
"vooruit dan maar, het is waar,
waarom reeds het beste van onszelf
gegeven." Ook ik wil nog even "leven"!

Zo trokken ze zij aan zij,
de wijde wereld in,
beiden nog heel groen, tot zelfs
achter hun oortjes, want ach,
nieuwsgierig als ze waren,
zaten ze weldra op de blaren.

Ria