Levensdroom: Gelukkig zijn

Marion (Antwerpen)
Ik ben ook alleen en heb  wel vriendinnen , maar zij hebben  al een vriend , zou ook zo graag iemand vriendschap willen geven , en samen  een beetje van de wereld willen zien , ben niet uit op seks maar vriendschap lijkt me leuk , om samen leuke dingen te doen zolang het nog kan ,

Ingegeven op 07 oktober 2009, 14:27 door Marion

Antoon (Borgloon)
Bedankt voor het begrip en he tmedeleven, het leven is een vallen en opstaan, maar nu en dan zo eens eens een lief woordje kan wonderen doen, neem anders maar eens kontakt met mij op via mijn mailadres.Nog iets , ik wens je het beste voor 2009, veel geluk, liefde en vooral een heel goede gezondheid.Mss tot???????Jeanantoon@skynet.bejean

Ingegeven op 05 januari 2009, 17:02 door Antoon

School (Mechelen )
Dag,ben 12j gescheiden en heb een weduwnaar leren kennen.Op het weekend zijn we samen en delen een beetje lief en leed.Hij heeft nog een dochter thuis en heeft ook een grote belofte gedaan aan zijn overleden vrouw om voor zijn 3 dochters goed te zorgen.  Daarenboven heeft hij een druk beroepsleven.Onlangs kreeg ik een mail waarin hij kenbaar maakte dat een relatie(dus trouwen en samen wonen) niet wil maar wel een echte vriendschap. We kunnen mekaar heel wat affectie geven waar door geen van beiden wordt van geprofiteerd.Voor mij is dit alles wat te beperkt en zou meer willen maar hij kan me dit niet geven.Ik heb uiteraard te keuze of wel aan die ontmoetingen een einde aan te maken, ze zijn zeer tof of wel tevreden te zijn met wat er wel allemaal is.Hij is ook bang dat ik zou ziek worden, zoals zijn vrouw en dat hij het niet zou aankunnen nog eentweede maal voor iemand zo te zorgen.  Staat  dit oa in de weg om mij in die mate graag te zien en dus echt een relatie te hebben.Ik zie hem graag en dat maakt het juist zo moeilijk

Ingegeven op 31 december 2008, 15:58 door School

Ik versta dit
Ik heh de zelfde problemen, ik ben nog vol leven hy pantoffelheld,zyn hobby zyn paarden,ik een verpleegster vroeger aldyt contact nu ,proberen te overleven met myn computer en de rest!!!!!mooi huis,kinderen kleinkinderen maken hun eigen weg,maar ik mankeer erg erg liefde dat zou wat meer moeten betty

Betty, ingegeven op 21 september 2008, 15:25

Je bent niet alleen
Zoals jij en oh zo velen zit ik in het zelfde schuitje. Door een leeftijdsverschil van 15 jaar werd het ,met het op pensioen gaan van mijn man, plots een dilemma. Hij was verloren in zijn nieuwe leefsitutatie en ik was plots een stuk vrijheid kwijt. Hij miste zijn werkmakkers ,zonderde zich af en zat eigenlijk te kniezen. Ik ging het huis uit en probeerde een nieuw leven. Dacht ik vind nog wel iemand,dat was niet zo moeilijk het probleem was dat je eigenlijk niet meer wilde investeren in het opbouwen van een nieuw leven het terug aanpassen aan een nieuwe relatie ,nee dit werkte niet . Al die dingen die je gewoon was veranderen? Ondertussen had mijn man zich terug opgekrikt en vond zijn draai in het gepensioneerde leven,we zijn steeds vrienden gebleven en na vijfjaar wonen we terug samen Wat is nu eigenlijk de essentie van dit verhaal. Een relatie van jaren is niet weg te schrijven,hoe je het ook zou willen,deze dingen blijven, je hebt ze geleefd je bent er in gegroeid het is en blijft een stuk van je persoonlijkheid.Je partner is je tweede ik , kent al je min en plus punten je beter voor doen is helemaal niet aan de orde, maakt niet uit je voelt je gewoon thuis. Maar de liefde....knuffels,kroelen!!!nee die missen we,en is daar iets aan te doen? ik denk het niet. Het enige alternatief is zoals onze noorderburen het noemen,naast de pot pissen. Denk je daar gelukkiger mee te zijn?ben je zo iemand die liefde wil en kan geven zonder meer te willen? Denk niet dat het zo werkt, als je met gevoelens iets wil doen kan je zomaar niet iemand ernaast hebben , op de duur ga je ook meer tijd er mee willen door brengen en hoe zit het met kerst en nieuwjaar verjaardagen en al die dingen kan dat allemaal op een afstand? Of je kan gewoon tevreden zijn met wat je hebt gehad want eerlijk! het was niet altijd zo,goede jaren zijn er ook geweest. Ik zou hier toch wel graag ,maakt niet uit pro of contra,respons op willen krijgen. Misschien zie ik dit wel verkeerd.

Charmy, ingegeven op 10 november 2007, 15:40

Wie weet
Beste Antoon Ik bergrijp je probleem heel goed,(gebrek aan liefde) Dit is zowat het ergste dat men kan overkomen. Die alles opvretende leegte!!!! De hoop op begrip en afectie!. daar kan volgens mij wel het een en het ander aan veranderd worden.Je hebt al een getrouwde dochter, dus kan ik aanemen dat je toch al een aantal jaartjes getrouwd bendt en is. Waar is het misgelopen? en het belangrijkste hoe en waarom!!!! Onbegrip? een misstap? jaloesie? de kinderen? Dat weet ik niet, en doet eigenlijk niets terzake! Problemen zijn er voor op te lossen, hoe zwaar ook. Hoe? zeker niet door mekaar de schuld te geven, te schelden! en het welles nietes gespek, men is dan snel de draad kwijt en antwoord nog enkel op de verwijten die de ander uit.Zo geraakt niemand verder, en niemand weet nog wat hij/zij wilde zeggen!! En daar wringd het schoontje zo vaak!!we geven het dan maar op, en groeien uit elkaar, soms zonder het te willen.Nu je WENS! iemand te ontmoeten die u begrijpt, en afectie geeft, een beetje liefde!!Misschien wil je dat op een ander zoeken wat jullie bijden in het hartje zelf wil. Schrijf eens een brief naar elkaar, vraag eens aan mekaar waar het is misgelopen, schrijf eens je gevoelens en verdriet op, zonder mekaar iets te verwijten dat toch al VERLEDEN TIJD IS, dit is van geen tel meer, het is zooooo onbelangrijk, wat komen zal is de toekomst en deze is enkel van tel, morgen is de nieuwe dag, morgen daar kunnen we van dromen. Gisteren die dag kunnen we enkel betreuren, die is voorbij, daar moeten we uit leren. Komaan het is eigenlijk nooit te laat. Schrijf mekaar WIE WEET strakjes lachen jullie er misschien om!VOORUIT DOE DIT!! JE HEBT NIETS TE VERLIEZEN JE KAN ER ENKEL BIJ WINNEN. Vooruit ANTOON DOE HET

GUSTAAF, ingegeven op 05 juli 2007, 13:13

Begrip
Ik begrijp deze man volkomen,verkeer in dezelfde situatie.Heb een man,maar geen liefde- genegenheid -knuffel,hij leeft alleen voor zichzelf.Ik heb door hem vele vrienden verloren omdat hij afstandelijk doet.Zelf ben ik heel sociaal,ben graag onder de mensen.Ik wens deze man succes met zijn zoektocht om een soumait te vinden. polleken

Polleken, ingegeven op 30 april 2007, 11:04

De moed erin houden
Ergens loopt er wel iemand rond met dezelfde droom en ik hoop dat ge haar vlug moogt ontmoeten

Loke, ingegeven op 04 maart 2007, 10:17