Rode urine: Bloed of Plantpigment?

Het kan in elke tijd van het jaar gebeuren, maar vooral in de kerstvakantie wordt de House Rabbit Society bedolven onder telefoontjes van bezorgde konijneneigenaren, die zeggen dat hun konijn "bloederige urine" produceert. Meestal is het niet wat ze denken, maar het is begrijpelijk dat deze mensen zich zorgen maken, omdat de feiten niet algemeen bekend zijn.

Het boek "The Biology and Medicine of Rabbits and Rodents" door Harkness en Wagner bevat één paragraaf over dit onderwerp:

"Bloederige urine is zeldzaam bij konijnen en knaagdieren. Veel gevallen van "bloederige" urine blijken veroorzaakt te worden door porfyrine-pigment in de urine, of door een bloederige vaginale afscheiding, die geassocieerd wordt met een adenocarcinoom van de baarmoeder, poliepen of een abortus. Dikke witte urine die oranjerood pigment bevat is een teken van een overmaat aan calcium in de voeding."

Bloederige urine kan dan zeldzaam zijn bij konijnen; roodgekleurde urine is dat zeker niet. Mensen die met huiskonijnen leven, zullen dit ondervinden. Het boek "Diseases of Domestic Rabbits" door Lieve Okerman bevat hier twee zinnen over:

"Een rode kleur van de urine wordt soms gezien bij konijnen. Waarschijnlijk wordt dit veroorzaakt door plantpigmenten, en het heeft geen invloed op de gezondheid van het dier."

Rode urine is een beschrijvende term voor een toestand waarbij de kleur van de urine van het konijn varieert van de normale bleekgele kleur tot donkergeel, worteloranje, bruin of helderrood. Rode urine is geen medisch probleem. De kleur is gewoonlijk binnen één tot drie dagen weer normaal, hoewel ik een paar konijnen heb gehad waarbij dit drie tot vier weken duurde. Witte urine kan op een teveel aan calcium in de voeding wijzen; als de urine vele dagen wit blijft, zou the nuttig kunnen zijn om de voedingsgewoonten van je konijn met je dierenarts te bespreken. Donkere urine door hitte, stress of uitdroging kan behandeld moeten worden met vloeistoftherapie.

Om duistere redenen (mijn konijnen eten allemaal hetzelfde voer, drinken hetzelfde water en krijgen dezelfde snacks) krijgen sommige konijnen rode urine en andere niet. Rode urine (door een teveel aan urinepigment) kan in de volgende situaties optreden:

Tijdens behandeling met antibiotica

Bij de eerste kou in de herfst

Na het eten van dennentakken

Na het eten van wortels, spinazie of andere groenten die bètacaroteen bevatten

Het is niet nodig om in paniek te raken als je een kleurverandering van de urine van je konijn ziet. Hematurie (*echt bloed in de urine) kan echter optreden door veel verschillende ziektes in het urogenitale systeem. Een ongesteriliseerde voedster kan een bloederige afscheiding uit haar vulva hebben, of druppeltjes bloed uit de vagina na het plassen, wat verward kan worden met hematurie. Deze beide tekenen kunnen wijzen op baarmoederkanker. Een ongecastreerde ram kan kanker aan zijn genitaliën hebben of een trauma doorgemaakt hebben, wat de oorzaak kan zijn van bloed wat bij zijn urine verschijnt.

BLOED IN DE URINE (HEMATURIE)

Als we rode urine zien, maken de meesten van ons zich zorgen over een blaas- of urineweginfectie. Echt bloed in de urine is echter heel moeilijk te zien met het blote oog.

Als de hematurie door een nieraandoening veroorzaakt wordt, hoeft er geen bemoeilijkte mictie (*plassen) aanwezig te zijn, maar dit is wel het belangrijkste symptoom van een blaasaandoening. Een konijn die moeite heeft met plassen vertoont een typische houding: hij hij zit ongewoon lang op de puntjes van zijn achterpoten, met zijn staart hoog in de lucht. Verschoon, als hij erin gezeten heeft, meteen de plasbak, zodat je kunt zien of hij echt geplast heeft. Het kan zijn dat hij maar een paar druppeltjes tegelijk kan produceren, omdat hij ook heel vaak pogingen doet om te plassen. Als je echter urine in de bak ziet, kun je wel tot de volgende morgen wachten met het raadplegen van je dierenarts. Als je echter geen urine ziet, kan er een blokkade in de urinewegen zijn, en dan is het tijd dat je naar de spoedarts gaat.

In het geval van een moeilijke drang tot urineren is een analyse van de urine nodig. Als er naast het moeilijke urineren ook hematurie aanwezig is, is een aandoening van de blaas waarschijnlijk. Aanvullend onderzoek kan dan nodig zijn, bijvoorbeeld röntgenfoto's, een urinekweek of bloedonderzoek. De interpretatie van de bevindingen moet gebaseerd zijn op kennis van de anatomische en de biochemische variaties tussen konijnen en andere kleine dieren.

Je hoeft je konijn niet door de dierenarts te laten onderzoeken als hij door pigment veroorzaakte rode urine heeft. Maar wanneer moet je dan naar de dierenarts? Als je een rode of roze kleur in de urine ziet (oranje is oké), en er zijn geen andere symptomen, dan kun je wachten tot het gewone spreekuur om je dierenarts de urine op de aanwezigheid van bloed laten testen.

Als je ziet dat het konijn moeite doet om te plassen, maar er komt geen urine, dan moet je zo snel mogelijk een dierenarts opzoeken. Een spoedarts moet bepalen of er een blokkade van de urinewegen is, waardoor je konijn niet kan plassen. Als er geen blokkade is, kun je wachten tot de volgende dag, zodat je eigen dierenarts kan bepalen of hij het konijn verder wil onderzoeken, en of een verdere behandeling noodzakelijk is.

 

 

Bron: met dank aan Konijnen.nl