De persoonlijkheid van de kat

Katten zijn gevoelig

Katten zijn nu eenmaal zo. Ze nemen het ons kwalijk als we slaan, tegen ze schreeuwen of drukke bewegingen maken. Katten vergeten negatieve gebeurtenissen niet zo snel en blijven daarna lang wantrouwig. Heeft men hun vertrouwen een keer beschaamd, dan blijven ze op afstand en gedragen zich afwachtend. Ze worden geleid door gevoelens die ze niet als 'goed' of als 'verkeerd' kunnen rangschikken. En precies dat kan ons en hen ook noodlottig zijn.
Vaak begrijpen wij het gedrag van de kat niet en ook zij begrijpt onze verschillende reacties niet. Daarnet waren we nog een vriend en nu staan we ineens druk te schreeuwen, geen wonder dat het kleine katje er niets van begrijpt...

Katten inspecteren alles

Katten gaan af op hun neus. Dat merk je als je als vreemde op bezoek gaat in een huishouden met een kat. Eerst lopen de dieren op enige afstand speurend rond, dan komen ze heel langzaam met uitgerekt lijf dichterbij en snuffelen aan de schoenen van de vreemdeling. Lijkt die hen niet helemaal 'katveilig' dan gaan ze ervan door. Op dezelfde wijze benaderen ze vreemde soortgenoten. Eerst snuffelen ze aan de neus, ruiken aan de flanken en ten slotte kijken ze hoe het vreemde beest er van achteren uitziet. En wanneer dit alles op zich op het eigen territorium afspeelt, dan is men wel zeer dapper. Een kat is bereid zijn territorium met alle macht te verdedigen. Gewoonlijk worden indringers simpelweg door middel van blazen en het opheffen van de poten weggejaagd. Maar soms worden ze ook geduld en geïnspecteerd.

Dapper of angstig?

Hoe groter het territorium van een kat is, des te groter en dapperder voelt ze zich. In feite valt aan de omvang van het territorium af te lezen wat de kat aandurft.

De zintuigen van de kat

Om in zo'n groot territorium thuis te kunnen raken, moeten de zintuigen van de kat heel goed ontwikkeld zijn. Meestal is dat ook het geval. De weg die zij binnen een bepaalde tijd aflegt, kan zij ook na langere tijd weer terugvinden.
Een kat heeft uitstekende ogen. Ze kan heel goed zien en neemt de geringste bewegingen waar. 's Nachts kan zij moeiteloos haar weg vinden. De groene, reflecterende laag achter het netvlies neemt bij wijd geopende pupillen het geringste lichtstraaltje op. Je kunt kattenogen dan groen zien oplichten. Wanneer het licht wordt, trekken de pupillen zich samen tot spleetjes.
Ook de tastzin is goed ontwikkeld. Aan de wortel van de vijf tot zes centimeter lange snorharen bevinden zich vele receptoren, waardoor de kat elke beweging opmerkt. De snorharen zijn als het ware het meetinstrument van de kat wanneer zij zich in nauwe, onbekende ruimten bevindt. Afhankelijk van wat de kat doet, is de stand steeds anders. Als ze rust, dan staan ze waterpas en kort bij elkaar. Draagt ze een muis in haar bek, dan zijn de snorharen daar helemaal omheen gewikkeld. Ze bespeurt dan de geringste beweging. Als ze haar kop opheft, snuffelt, haar lippen aflikt, of een afweerhouding aanneemt, liggen de snorharen dicht tegen de wangen aan en zien er uit als een wijd geopende V.
De vacht van een kat is ook heel gevoelig. Zelfs als ze slaapt, neemt ze het kleinste zuchtje wind waar.
Als de kat haar oren spitst, dan gebeurt er ergens iets. Ze kan geluiden van enige honderden meters afstand waarnemen. Bovendien kan ze precies vaststellen uit welke richting het geluid komt. Vaak roepen we onze kat, en dan komt ze meteen via de kortste weg van enkele honderden meters afstand aangerend.
Hoe potsierlijk zien katten eruit als ze aan iets snuffelen! Veel mensen geloven dat katten maar op korte afstand geuren waarnemen. Men kan echter vaststellen dat katten hun voedsel van enige meters ruiken. Hun reukzin stelt hen in staat bekende wegen en plaatsen terug te vinden, maar ook vreemde dingen te verkennen. Tenslotte lezen de katten dan ook nog de 'kattenkrant". Daarmee bedoelen wede geursignalen die katten achterlaten om hun soortgenoten duidelijk te maken dat het territorium al bezet is.