ingredienten

Waar vandaan: Culinair > Ingrediënten

Ingrediënten

Met deze ingrediënten maakt u de lekkerste gerechten klaar.
Klik op de letter waarmee uw gezochte ingrediënt begint en lees er alles over.
Deze lijst wordt elke maand aangevuld, kom dus regelmatig nieuwe inspiratie opdoen.

Smakelijk!

A

Aardbei
Alpro soya Bakken & Braden 500 g
Alpro soya Bakken en Braden Light 500 ml
Alpro soya Light Cuisine
Alpro soya Yofu

Andijvie
Asperges

Aardbei

aardbeiAardbei (Fragaria) is een geslacht van bloeiende planten uit de rozenfamilie (Rosaceae), vooral bekend om zijn eetbare vruchten. Botanisch gezien is de aardbei een schijnvrucht. De pitjes op de buitenzijde van de aardbei zijn de echte vruchten. De rode bes is de sterk verdikte vruchtbodem.
Er bestaan meer dan twintig soorten en van de geteelde aardbei zijn er vele honderden rassen.

In de bronstijd werd de aardbei al door mensen gebruikt, maar pas vanaf de 14de eeuw werden aardbeiplanten vanuit het wild in tuinen aangeplant. In die tijd werden ze vooral gebruikt als sierplant en voor medicinaal gebruik. Onze huidige aardbei is een kruising van de wilde bosaardbei en een tweetal Amerikaanse soorten.

Verse aardbeien zijn zeer gezond vanwege hun hoge gehalte aan vitamine C (60 mg per 100 g). Bij sommige personen, vooral jonge kinderen, kan het eten van verse aardbeien wel een allergische reactie oproepen.

Inlandse aardbeien zijn verkrijgbaar vanaf april tot eind september. De eerste aardbeien worden ingevoerd uit andere landen, waar het klimaat zachter is dan bij ons (bv. Spanje). Het gaat hier om vrij harde variëteiten met weinig smaak, die een lang transport kunnen verdragen.

Serveertips

  • Combineer aardbeien met andere vruchten zoals frambozen, sinaasappel, rode bessen, ananas en kiwi in een fruitsalade.
  • Altijd verrukkelijk: aardbeien met een bolletje roomijs of sorbet.
  • Het toppunt van verwennerij: aardbeien met slagroom.
  • Versier een gebakken taart met aardbeien. Bak een laagje gesuikerd opgeklopt eiwit mee, maar laat het fruit nooit meebakken in de oven.
  • Rijg afwisselend blokjes aardbei, appel, peer, ananas en pruimen aan dunne houten satéstokjes.
  • Gebruik als smaakmaker citroen, munt, sinaasappelsap, likeuren met sinaasappelsmaak, enz. Iets avontuurlijker met groene peper, zwarte peper of gember.
  • Smelt witte, melk- of fondantchocolade en dompel de onderkant van de aardbei in de gesmolten chocolade. Laat de chocolade opstijven en dien de aardbeien op als snoepje.

Weetjes

  • Verbruik aardbeien zo snel mogelijk na aankoop. Als u ze toch moet bewaren, doe dat dan in de koelkast en maximum 48 uur.
  • Ingevroren aardbeien verliezen bij het ontdooien snel hun vorm en hun frisse kleur. Ze zijn wel prima voor vruchtensausjes of voor aardbeienijs.
  • Leg een aardbei in elk vakje van de ijsblokjesla of –vorm. Overgiet met water en vries in. Als u voortaan een ijsblokje in frisdrank of cocktails gebruikt, zit er een aantrekkelijke verrassing in het glas.
Alpro soya Bakken & Braden 500 g

alpro soyaLaat een nootje Alpro soya Bakken en Braden smelten in uw pan en bak er uw vlees, vis of groenten in. Gebruik het ook wanneer u een taart bakt of saus bereidt. In een mum van tijd maakt u de lekkerste gezonde gerechten. Alpro soya Bakken en Braden is immers een 100% plantaardig product, rijk aan goede, onverzadigde vetzuren en zonder cholesterol. Zó makkelijk dat u het al snel in ál uw gerechten zult gebruiken.

Verpakking
Verkrijgbaar in 500g vlootje

Alpro soya Bakken en Braden Light 500 ml

alpro soyaZin om licht en zonder cholesterol te koken? Met een vetgehalte van 55% is Alpro soya Light Bakken en Braden het allerlichtste bak- enbraadproduct op de markt. Bovendien heeft dit product een uitstekende vetzuursamenstelling en bevat 0% cholesterol. Licht en gezond dus en het gebruiksgemak van de fles krijgt u er bovenop. Perfect geschikt voor alle culinaire toepassingen.

Verpakking
Verkrijgbaar in 500ml fles

 

 

Alpro soya Light Cuisine

alpro soyaAlpro soya Light Cuisine is ideaal als "finishing touch" in culinaire hoogstandjes. Dit licht verteerbare roomalternatief geeft uw recepten een heerlijk smeuïge toets zonder de smaak van de ingrediënten te overheersen. Verrukkelijk in soep, saus, quiche, vlees- of visrecepten… en in uw koffie.
Alpro soya Light Cuisine is een 100% plantaardig roomalternatief met 0% cholesterol en slechts 5% vet.

 


 

Alpro soya Yofu

Smeuig en heerlijk fris!
Alpro soja Yofu
Wat is Yofu?
Yofu is een 100% plantaardig alternatief voor yoghurt, op basis van soja en wordt bereid zoals klassieke yoghurt.

Welke voordelen biedt Yofu?
Yofu - is arm aan verzadigde vetzuren
        - bevat 0% cholesterol
        - is een goede bron van vitamine B2 en B12 en van calcium
        - bevat bifidus voor de goede werking van de darmflora
Yofu vind je in het yoghurtrayon van uw winkel en is verkrijgbaar in natuursmaak of verscheidene fruitvarianten.

 

Andijvie

Een bittere slasoort die zowel rauw in salades als gestoofd in stamppotten of roerbakschotels gegeten wordt. Het witte hart levert een aangename, licht bittere sla. De buitenste bladeren bevatten de meeste voedingsvezels.

Asperges

aspergesAsperges zijn typische seizoensgroenten. Toch zorgen moderne teeltmethoden ervoor dat de fervente liefhebber er bijna het ganse jaar van kan genieten. Asperges worden vooral ingevoerd uit Spanje, in de winter ook uit Chili. Er bestaan zowel groene asperges (klein en smakelijk), als witte (zacht en zoetig) en paarse (krachtige smaak). Elke soort is zeer rijk aan vitamine C en heeft een vochtafdrijvende werking.
De Belgische asperges worden aanzien als zijnde van de allerhoogste kwaliteit, omdat ze zeer wit en vooral zeer vers zijn. Onze asperges worden meestal ondergronds gekweekt, zodat de stengels absoluut geen licht krijgen en daardoor wit blijven. Groene asperges zijn even lekker als witte. Ze zijn alleen groen omdat de stengels boven de grond groeien.

Bewaring
Bewaar asperges kortstondig in de koelkast, gewikkeld in een vochtige doek om uitdroging te vermijden. Als asperges lang bewaard worden, wordt de smaak bitter. Er gaat evenwel niets boven kraakverse asperges.

Bereiding
De ‘koningin van de groenten’ wordt naar middeleeuwse traditie veel ‘op z’n Vlaams’ gegeten. Zowel koud als warm zijn diverse bereidingen mogelijk. Asperges zijn trouwens makkelijk te bereiden.

witte asperges
Schil witte asperges met een dunschiller. Begin dun aan de kop en schil naar beneden toe dikker. Breek de harde, houtachtige uiteinden af. Leg de asperges onmiddellijk in koud water. Breng water aan de kook en laat de asperges in bijeengebonden bussels koken. De kooktijd is afhankelijk van kwaliteit en dikte. Reken ongeveer op een kwartier. Haal de asperges met een schuimspaan uit de kookpan en laat uitlekken in een vergiet.

groene asperges
Groene asperges hoeven niet geschild te worden. Was ze ruim in water en breek de houtachtige uiteinden af. De kooktijd is iets korter dan de witte asperges.

Tip
Met de schillen van de asperges kan een goede bouillon gemaakt worden om de de asperges zelf in te koken. Het resterende vocht vormt dan een ideale basis voor soepen.


B

Bataviasla
Bier
Bieslook

Bataviasla

Een stevige slasoort die qua vorm lijkt op kropsla en qua bladstructuur op ijsbergsla.

Bier

De Egyptenaren ontdekten reeds 4500 jaar voor onze jaartelling hoe ze bier konden maken. Over de eeuwen heen is het bier mee geëvolueerd en is niet meer hetzelfde als vroeger. Tijdens de Middeleeuwen dronk de bevolking voornamelijk bier omdat dit veiliger was dan het ongekookte vervuilde water.

BierHet basisingrediënt voor de bierbereiding is vooral gerst, maar ook tarwe, rogge en maïs kunnen worden toegevoegd. Tijdens het brouwen wordt er water toegevoegd en het soort water speelt ook een grote rol. Zeer zuiver bronwater wordt als ideaal beschouwd. Tijdens het brouwen maakt men het graan, vooral gerst, vochtig waardoor de graankorrel kiemt en het zetmeel in de korrel omgezet wordt tot oplosbare suikers. In de brouwketel lossen deze suikers al kokend op en er ontstaat een nieuw mengsel, beter bekend als ‘wort’. Door gist toe te voegen zullen de opgeloste suikers omgezet worden in alcohol. Hop zorgt dan weer voor een bittere aromatische smaak. Tijdens de gisting ontstaat koolzuurgas dat later de vorming van een schuimkraag op het bier bevordert. Na de gisting wordt het bier gedurende een lange periode in fusten of tanks bewaard, wat de smaak bevordert. Tenslotte trekken de brouwers het bier op flessen of in vaten om uit te leveren aan de horeca.

Er bestaan honderden soorten bier doordat elke brouwer zijn eigen recepten heeft. Er is een onderscheid tussen bier van lage gisting (pilsbieren), hoge gisting (donkere bieren) en spontane gisting. Bij deze laatste is er geen toevoeging van gist, maar zetten de gisten aanwezig in de lucht het bier aan tot gisten. Geuze is hiervan een typisch voorbeeld. België kent waarschijnlijk de meeste biersoorten en staat bekend om de zeer hoge kwaliteit.

Bierindeling volgens hun kleur:

  • Witte bieren: bevatten dikwijls tarwe als grondstof (Hoegaerden)
  • Amberkleurige bieren: donkerder dan de pilsbieren (Palm)
  • Bruine bieren: mout, de gekiemde gebrande gerst, geeft veel kleurstoffen af aan het bier (Abdijbieren)

Trappist is ontstaan bij de monniken van de orde der Cisterciënzers en in de kloosters van de paters Trappisten brouwen de paters trappistbieren. Het is dus geen biersoort zoals vaak wordt gedacht, maar een omschrijving van de herkomst. De naam ‘Trappist’ is afgeleid van La Trappe, een Franse abdij waar in 1892 de orde der trappisten gesticht is. Andere gelijkaardige bieren zijn abdijbieren. Er bestaan maar zeven trappistbieren: Zes in België en één in Nederland.

  • "Achel" van de Achelse Kluis in Hamont-Achel
  • "Chimay" van de Abdij Notre-Dame de Scourmont in Chimay
  • "La Trappe" van de Abdij Koningshoeven in Berkel-Enschot ( Nederland )
  • "Orval" van de Abdij van Orval in Villers-devant-Orval
  • "Rochefort" van de Abdij Notre-Dame de Saint-Rémy in Rochefort
  • "Westmalle" van de Abdij van Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart in Westmalle
  • "Westvleteren" van de Sint-Sixtusabdij in Westvleteren

Bier in de keuken.

Donkere bieren zijn een geliefd ingrediënt in de keuken, zoals onze Vlaamse karbonaden zachtjes sudderend in een donker trappistenbier. Witte bieren worden meestal bij visbereidingen gebruikt, maar pilsbieren zijn minder geschikt door hun bittere smaak. Ook veel sauzen kunnen als basisingrediënt bier hebben. Het is misschien verbazend, maar zelfs nagerechten zoals sabayon, sorbet of ijsbereidingen kunnen met bier gemaakt worden. Uiterst geschikt hiervoor zijn de zoetere bieren zoals Kriek of frambozenbier.

Bier aan tafel.

Sinds eeuwen was bier een populaire drank voor bij de maaltijd, maar onder invloed van de Franse keuken werd wijn aan tafel de gangbare norm. Tegenwoordig vind je steeds meer promoties voor bier aan tafel. Enkele aanraders zijn: wit bier bij rauwe schelpdieren, blond bier bij vis met een sausje, amberkleurig bier bij schaaldieren en wit vlees en tenslotte donker bier bij vleesgerechten, sterke kazen en zelfs chocoladedesserts. Daarbovenop is een fris pintje een ideale starter voor bij het aperitief. Zoute versnaperingen, zoals een stukje worst of gerookte ham, passen hier perfect bij.

Bieslook

bieslookEr bestaan een drietal soorten bieslook: grove, fijne en Chinese bieslook.

Dit zeer oude kruid stamt uit Siberië. Het bloeit in de zomer met mooie paarse bloemen. Het plantje komt soms in het wild voor. Het behoort tot de uienfamilie en heeft lange fijne buisvormige blaadjes die een zachte uiensmaak hebben.
Chinese bieslook heeft een sterkere lookgeur en heeft platte blaadjes.

Bieslook moet vers gebruikt worden. Gedroogd gaat de smaak verloren, gekookt krijgt het een bittere smaak. Bieslook is voortreffelijk in allerlei salades, als versiering op diverse gerechten en om over soepen te strooien. Bieslook moet gesneden worden en niet gehakt, omdat dan alle sap verloren gaat.

 

C

D

E

Ei
Eikenbladsla

Ei

eierenEen ei weegt gemiddeld 60 g. De grootte van de eieren wordt als volgt ingedeeld:

S = minder dan 53 g
M = tussen 53 en 63 g
L = tussen 63 en 73 g
XL = meer dan 73 g



Mits je een aantal basisregels respecteert, kun je een ei ongeveer zes weken bewaren.

  • Bewaar het ei op een koele (tussen 7 en 13 °C) en donkere plaats.
  • Houd het ei uit de buurt van sterk geurende producten zoals vis, prei, look, citroen en azijn. Aangezien eieren een poreuze schaal hebben, nemen ze namelijk gemakkelijk vreemde geuren op.
  • Bewaar het ei met de punt naar beneden. Zo blijft de dooier beter centraal.

Eieren op kamertemperatuur zijn een tweetal weken houdbaar.
 
Eieren worden vaak los in de koelkast bewaard. Daardoor verliest men na verloop van tijd de bewaarduur uit het oog. Je kunt de versheid eenvoudig nagaan:

  • de drijfproef: een vers ei in een kom met zout water zal plat op de bodem blijven liggen. Een oud ei blijft drijven.
  • de breekproef: een vers ei heeft een bolronde en stevige dooier. Het eiwit zal weinig uitlopen.
  • de lichtproef: in de eierhandel wordt de versheid nagegaan met behulp van licht. Een ei is vers als het licht erdoor schijnt, de dooier niet duidelijk zichtbaar en vrij onbeweeglijk is.
Eikenbladsla

De bladeren hebben de vorm van een eikenblad, zijn roodbruin gekleurd en het middendeel is bleekgroen. Het blad is mals en zacht en heeft een pittige en licht nootachtige smaak. Er bestaat ook een volledig groene variant.

F

Finettes

Finettes

finettesDeze kleine hapklare varkenssneetjes spelen perfect in op de snel veranderende eet- en kookgewoonten van de hedendaagse consument. Die is vooral op zoek naar producten die snel en zonder moeite op tafel komen, gezond zijn en niet te vergeten: lekker. Bovendien hecht men steeds meer belang aan een evenwichtige voeding.

De naam ‘Finettes’ maakt meteen duidelijk dat deze nieuwe versnijding een perfect alternatief vormt voor de traditionele varkensvleesstukken.
Finettes worden versneden uit het middenstuk van de varkensrug. De rugspier wordt op 5 mm dikte versneden. De zo verkregen lapjes moeten nog eens in 6 stukjes verdeeld worden. Het resultaat zijn kleine, hapklare lapjes, die op verschillende manieren aangeboden kunnen worden: natuur, gekruid, gemarineerd, gepaneerd, vers of bereid. Finettes mogen zeker even gemarineerd worden. Ze worden er malser en sappiger door en toch blijft het geheel mager. Omdat Finettes zo dun zijn, nemen ze makkelijk andere smaken op. Met een korte marinade of lichtgekruid komen ze het best tot hun recht.

Dankzij hun vorm kunnen Finettes zowel in de pan, op de grill als in de wok bereid worden. Welke wijze men ook kiest, ze zijn altijd snel klaar. Omdat Finettes zo dun zijn, moeten ze maar even aangebakken worden, net zolang tot de kleur van het vers vlees verdwenen is. Zo blijven ze van binnen “rosé”, en dus ook mals en sappig. Dankzij die korte bereidingstijd tovert men in een mum van tijd de heerlijkste gerechten op tafel. Vlaams, oosters, lauw in salades, ...: de mogelijkheden van Finettes zijn onbeperkt.

Omdat Finettes uit het magere rugstuk van het varken gesneden worden, zijn ze niet vet, bevatten ze weinig cholesterol en zitten er een massa essentiële voedingsstoffen in.

Zo bevatten 100 gram Finettes:

• 22 gram eiwitten met een hoog aandeel essentiële aminozuren
• slechts 3 % vet waarvan meer dan de helft onverzadigd
• slechts 40 mg cholesterol
• 119 kcal
• 700 µg ijzer

G

H

Ham

Ham

hamIn de afdeling fijne vleeswaren van uw supermarkt vindt u talloze soorten gekookte ham: schouder- en achterham, ham met een verwijzing naar een ambachtelijke bereiding, ham die het kwaliteitslabel “Meesterlyck” draagt, …

Schouder- en achterham
De beste ham wordt gemaakt van de achterbil van het varken en wordt achterham genoemd. Er bestaan ook hammen waarvoor de schouder van het varken wordt gebruikt, maar die zijn van mindere kwaliteit dan de achterhammen.

Artisanale en Meesterlyck ham
In de wetgeving wordt een onderscheid gemaakt tussen ham met een verwijzing naar een ambachtelijke of artisanale bereiding en gewone ham. Artisanale of ambachtelijke ham moet aan strengere voorwaarden voldoen. Daarnaast bestaat er ham dat het kwaliteitslabel “Meesterlyck” draagt. Deze “Meesterlyck” ham moet voldoen aan de hoogste eisen.

I

IJsbergsla

IJsbergsla

Zeer krokante en sterk gekropte slasoort. De bladeren zijn stevig, knapperig en iets doorzichtig, zodat het lijkt alsof ze bevroren zijn. De smaak is pittiger en geuriger dan deze van kropsla. Er bestaat ook rode ijsbergsla.
IJsbergsla kan tot drie weken bewaard worden in de koelkast.

J

K

Kalkoen
Kastanje
Kervel
Kropsla of gewone sla
Krulandijvie of frisée
Krulsla

Kalkoen

kalkoenDe kalkoen is een gevogelte dat nog steeds met Kerstmis verbonden is. Pas in de jaren vijftig van de vorige eeuw is de kalkoen in onze keukens doorgedrongen, dit via Engeland uit Amerika. Het is nog steeds de traditie om in de Verenigde Staten op Thanksgiving Day gebraden kalkoen (‘roast turkey’) te eten, omdat de eerste immigranten die in Amerika voet aan land zetten daar de wilde kalkoen aantroffen. Net als de pompoen die voor hen ook nieuw was en verbonden wordt met Thanksgiving Day.

Kalkoen wordt meestal versneden tot filets van ongeveer twee kilo, ideaal als braadstuk voor tien personen. Deze grote stukken kalkoen worden verder tot lapjes versneden om gewoon te bakken in de pan.
De bouten worden vooral op zijn geheel verkocht en kan men braden zoals een braadstuk. Soms worden de bouten versneden tot een ‘osso buco’ variant. Zowel het borstvlees als de bouten worden verwerkt tot kalkoenroulades of -gebraad.
Kalkoen is op vele lekkere manieren te bereiden, net zoals kip.

 

Kastanje

Er bestaan drie soorten kastanjes:

De gewone of tamme kastanje
Tamme kastanjes vindt u vanaf oktober in vele van onze bossen. Deze eetbare kastanjes zitten in een groene, fijnstekelige bolster en zijn puntig met een wit pluimpje. De rijpe vrucht (bolster) valt van de boom, barst daarbij of is reeds gebarsten en zo komen er één of twee of soms zelfs drie kastanjes vrij. Deze kastanjes zijn vrij plat.

De Franse marron
De Franse marron is een gelijkaardige vrucht maar bevat slechts één eetbare kastanje. De marron is groter en mooi rond. Dergelijke bomen groeien niet in onze contreien, omdat dit type kastanjeboom van warmte houdt. 

De paardenkastanje
De paardenkastanje of wilde kastanje is bitter van smaak en niet eetbaar voor de mens. Ze is zelfs zeer lichtjes giftig. De vrucht van de paardenkastanje zit in een bolster die voorzien is van grove stekels. De paardenkastanje heeft geen puntje en is daardoor gemakkelijk te onderscheiden van de tamme kastanje.

Kastanjes kunnen gepoft worden, maar kunnen ook gekookt verwerkt worden in allerlei gerechten (puree, confituur, marron glacé, …). Kastanjes moeten eerst gepeld worden en dit is een lastig karweitje. Maak daarvoor een kruisvormige insnijding aan de bolle kant van de kastanje en stoom of kook ze even. Pel ze wanneer ze nog warm zijn en verwijder ook het fijne vliesje. U kunt de kastanjes ook gaar maken in de microgolfoven en daarna pellen. Met de mooi gepelde, witte kastanjes kunt u aan de slag.

 

Weetjes

  1. Kastanjes pellen makkelijker als ze een tijdje liggen. Gebruik ze dus best niet al te vers.
  2. Als u zelf kastanjes gaat rapen, kijk dan goed uit dat er geen gaatje zichtbaar is aan de buitenkant. Dit betekent dat er een worm in zit die de kastanje al leeg gegeten heeft. Deze kastanjes voelen ook zeer licht aan.

 

Recepten

Gepofte kastanjes
Pof kastanjes in de as van de open haard of barbecue. Ook op de plaat van een oude keukenkachel of op de bakplaat in een hete oven lukt het zeer goed. Vroeger bestonden er geperforeerde pannen, speciaal om kastanjes te poffen boven een open vuur. Gepofte kastanjes worden zo gegeten of met boter en zout, of met suiker, honing of stroop.
Gepofte kastanjes kunnen ook verder verwerkt worden in bereidingen.

Kastanjepuree
Als begeleiding bij wildgerechten

  1. Kook de gepelde kastanjes verder gaar in lichtgezouten water.
  2. Haal de gekookte kastanjes zonder kookvocht door een roerzeef.
  3. Voeg er wat boter en/of room en een beetje kookvocht aan toe tot u een puree van de gewenste dikte bekomt.
  4. Breng de puree op smaak met wat peper en zout of een beetje suiker indien gewenst.

Voor een zoete bereiding

  1. Kook de gepelde kastanjes verder gaar in water met suiker en een vanillestokje.
  2. Ga voor deze zoete versie op dezelfde manier te werk als hierboven, maar zorg er voor dat u een vrij droge puree bekomt.
  3. Bewerk de puree verder door er extra suiker aan toe te voegen.

Tips: Gebruik deze zoete kastanjepuree bijvoorbeeld als vulling voor gedroogde pruimen of om twee notenhelften aan mekaar te kleven. Als het suikergehalte hoog genoeg is, zal de kastanjepuree niet bederven. Een scheutje likeur geeft een originele toets.
Heerlijk als dessert is bijvoorbeeld “Mont-Blanc”: een bergje zoete kastanjepuree met daarop een schep dikke maar niet volledig opgeklopte slagroom.

Kastanjeconfituur

  1. Kook de gepelde kastanjes in water tot ze beginnen uiteen te vallen.
  2. Wrijf de gekookte kastanjes door een zeef en weeg de puree.
  3. Maak een siroop van 100 gram water en 350 gram suiker per halve kilo kastanjepuree.
  4. Laat deze siroop een paar minuten koken samen met enkele vanillestokjes. Voeg de kastanjepuree toe en laat koken tot de puree donkerbruin wordt in plaats van lichtbeige. Let op: dit kan hevig spatten.
  5. Verwijder de vanillestokjes en giet de confituur in potjes. Dek af met paraffine en bewaar op een koele plaats.

Geglaceerde kastanjes
De mooiste grote kastanjes kunt u glaceren door ze zeer zachtjes te koken in een suikerstroopje en deze stroop elke dag opnieuw in te koken tot er een dikke stroop overblijft. De stroop wordt telkens van de kastanjes gegoten en ingekookt. Daarna gaat de stroop weer over de kastanjes om deze zo langzaam te doortrekken met de suiker. Dit tot tienmaal toe, elke dag opnieuw. Meestal stopt men het versuikeringproces na drie keer opkoken.
Tot slot laat men de stroop van de kastanjes lekken en dan laat men ze drogen in een zeer zachte oven. Schik de geglaceerde kastanjes daarna best in papieren bakjes. Dit zijn dan de beroemde “marrons glacés”!

Tip:
Maak met de resterende stroop kastanjelikeur. Giet daartoe voldoende neutrale alcohol bij de stroop.

Kastanjes als groente
Gekookte kastanjes kunnen ook gewoon als groente gebruikt worden. Een lekkere combinatie is spruitjes met kastanjes. Een ideale garnituur bij kerstkalkoen of allerhande wildgerechten.

 

Kervel

KervelOnder Romeinse invloed kwam de wilde kervel uit Siberië naar onze gewesten. In de middeleeuwen werd kervel ook wel ‘de peterselie van de rijken’ genoemd, omdat het moeilijk verkrijgbaar was en zoveel op peterselie leek.
Kervel hoort thuis bij de ‘fijne kruiden’, samen met peterselie, bieslook, dragon en soms sjalot. De plant lijkt op peterselie en de smaak heeft iets weg van anijs.
Kervel bevat veel vitamine C en werkt zuiverend.

Gebruik steeds vers geplukte kervel. Kervel mag niet lang meekoken of -stomen, anders verliest het zijn fijne aroma. Voeg kervel dus pas op het einde van de bereiding toe. Gedroogde kervel heeft weinig of geen smaak. Kervel kan wel ingevroren worden en behoud zijn aromatische eigenschappen. Gemengd in een salade komen de malse, jonge blaadjes het best tot hun recht. U kunt er ook een typisch Belgische specialiteit, fijne kervelsoep, mee bereiden of gebruiken in sauzen.

Kropsla of gewone sla

slaDe klassieke kropsla, soms ook ‘botersla’ genoemd, is een erg populaire slasoort vanwege zijn frisse en malse smaak. Kropsla bevat veel mineralen en vitaminen en weinig calorieën.

 

 

 

Krulandijvie of frisée

Deze bittere slasoort met taaie, generfde bladeren groeit in de vorm van een roos. Het hart van de sla is wit en mals; de buitenste groene bladeren zijn taai en bitter. De bladeren zijn zeer decoratief en ideaal bij warme gerechten, omdat de blaadjes niet snel verslappen naast het hete gerecht. Denk bijvoorbeeld aan gegrilde geitenkaas.
Fijne frisée is uitsluitend groen van kleur en heeft een witlofachtige smaak.

Krulsla

Deze niet gekropte sla bestaat in twee variëteiten met sterk gekruld blad: Lollo Biondo (blond of lichtgroen) en Lollo Rosso (rood). De naam ‘lollo’ hebben we te danken aan Gina Lollobrigida toen ze nog een grote ster was. De vroegere naam was ‘ricciolina’. Beide soorten worden veel gebruikt in sla-mixen en als garnering van diverse schotels.

L

Little Gem

Little Gem

Een kleine gekropte Romeinse sla met gekrulde blaadjes. De smaak van Little Gem is een klein beetje nootachtig en lichtjes zoetig.

M

Molsla
Mosselen

Molsla

Het zijn eigenlijk de bladeren van de wilde paardenbloem. De blaadjes zijn het malst als ze toevallig overdekt werden door de aarde van molshopen en daardoor bleek zijn geworden. Ze worden wild geplukt in het voorjaar voor de bloemknoppen open komen. Er bestaat ook een gekweekte variant, die in het voorjaar af en toe aangeboden wordt. Deze soort wordt kunstmatig gebleekt door ze te kweken zonder licht. Beide soorten zijn taai en bitter.

Mosselen

mosselenDe mossel is het meest bekende en geliefde (tweekleppige) schelpdier. Dit weekdier leeft in ondiep water. De kleur van het mosselvlees verschilt van blank tot oranje. De kleur is echter geen kwaliteitskenmerk. De kwaliteit van de mosselen wordt in het begin van het seizoen bepaald aan de hand van het gewicht van het mosselvlees. Dit bedraagt meestal rond de 200 à 250 g per kg brutogewicht.                                                                                          

Mosselseizoen
Dat mosselen maar echt lekker zijn van september tot april, dus tijdens de maanden met een ‘R’, is een principe dat al lang niet meer klopt. Nu start het mosselseizoen reeds eind juni/begin juli, twee maanden zonder ‘R’. Tijdens de lentemaanden vindt de voortplanting plaats en zijn de mosselen minder geschikt voor consumptie.

Herkomst
De meeste bij ons ingevoerde mosselen worden gekweekt in Nederland, in de provincie Zeeland. Bij deze Zeeuwse mosselen spreken we van een bodemcultuur, omdat ze op de zeebodem worden gekweekt. Daarnaast bestaat ook de hangcultuur. Hierbij hechten de mosselen zich vast aan touwen, palen of takkenbossen, waardoor het zand er uit spoelt. Hangcultuurmosselen zijn dus altijd zandvrij.

Zeeuwse mosselen worden onderverdeeld in klassen volgens gewicht:
                Extra           80 - 90 stuks per kg
                Super          60 - 70
                Imperial      50 - 60
                Jumbo         40 - 50
                Goudmerk   30 - 35

Als er geen Zeeuwse mosselen meer zijn of deze er nog niet zijn, worden er mosselen ingevoerd uit andere kweekgebieden: de Normandische en Bretonse kust, Spanje, Ierland, Denemarken en Nieuw-Zeeland.

Bereiding
Mosselen worden meestal gekookt gegeten, met toevoeging van groenten en/of andere garnituren. Kook mosselen kort en schud ze even op. Zodra de schelp open gaat, zijn de mosselen gaar en hebben ze nog een frisse, zilte smaak.
Verder kunnen mosselen ook gebakken of gefrituurd worden. Mosselen kan men bovendien, net als oesters, rauw eten. Men spreekt dan van “moules parquées”.

Weetjes

  • Reken een kilo tot anderhalve kilo mosselen per persoon. Een kilo mosselen bevat ongeveer 35 tot 49 stuks.
  • Mosselen moeten levend worden verkocht en bereid en zijn daarom maar kort houdbaar.
  • Bewaar mosselen niet in water. Wel in goed gesloten geperforeerde plastic zakken, zodat de dieren hun schelpen niet kunnen openen en zodanig hun water verliezen. Nooit op kamertemperatuur laten komen.
  • Een verse mossel is in principe gesloten. Open mosselen zijn echter niet noodzakelijk slecht. Tik even op de schelp en kijk of het diertje zich sluit. Als de mossel sluit, kunt u hem nog gebruiken.
  • Andere namen: in het Frans moule, in het Italiaans cozza en in het Spaans méjillon.

N

O

Oesters
Olie Vandemoortele Cuinaire

Oesters

Oesters worden gekweekt in de monding van een rivier, omdat er een getijde nodig is en de rivier voedsel moet aanvoeren vanuit het land. Oesters krijgen dan ook dikwijls de naam van deze rivier. De bij ons meest geconsumeerde oesters zijn de Zeeuwse oesters, gekweekt in de Scheldemonding (Oosterschelde), en de Franse oesters. In Frankrijk heeft elke rivier in zijn monding wel een eigen oestercultuur. Enkele bekende Franse oesters zijn de oesters van Marennes, Oléron, Arcachon, Thau, Bretagne en Normandië.
Verder is de platte Colchester oester uit Groot-Brittannië ook een prima oester. En de Oostendse oesters, die in de jaren 60 verloren zijn gegaan, komen nu opnieuw op de markt.
 
In het algemeen worden oesters ingedeeld in twee grote soorten, namelijk de platte oester en de holle of diepe oester. Deze laatste wordt dikwijls “creuse” genoemd.

Platte oesters
De platte oesters heten officieel “Ostrea edulis”, wat eetbare oester betekent. De grootte van platte oesters drukt men uit in nullen (bv. 2/0 of 00). Eén nul betekent een kleine oester en 5 nullen betekent een grote oester. Elke nul staat voor een jaar in leeftijd, plus één. Een oester van één nul is dus twee jaar oud. Indien de oester nog groter is dan 5 nullen, spreekt men van “impériales”. Soms bedoelt men met “Les impériales de Zélande”“ ook wel gewoon de Zeeuwse oesters. Uiteraard worden de oesters naargelang ze groter en ouder zijn ook duurder.

Diepe of holle oesters
De diepe oester die men vroeger ook wel Portugese oester noemde, met als Latijnse naam “Gryphea angulata”, bestaat niet meer in onze streken. De zogenaamde Portugese oester is in de jaren 85 door een ziekte verdwenen uit de kweekplaatsen en vervangen door de Japanse oester of creuse, “Crassostrea gigas” in het Latijn.
De grootte van diepe oesters drukt men uit in Romeinse cijfers, bijvoorbeeld I, II, III, ….

 

Smaak van de oester
De smaak van de oester wordt vooral bepaald door de kwaliteit van het zeewater waarin de oesters leven. Het is het plankton van deze zee en rivier dat smaakbepalend is.

Oesters openmaken
Het openmaken van oesters is niet eenvoudig, maar met enige handigheid en een oestermes lukt het wel. Laat u niet verleiden om het openmaken te laten doen door de leverancier. Oesters mogen pas op het laatste ogenblik geopend worden en moeten daarna snel gegeten worden.
Bij het openmaken gebeurt het wel eens dat er stukjes gebroken schaal in de oester zelf terechtkomen. Spoel deze dan weg in een kommetjes ijskoud gezouten water. Soms maakt men de oester los en draait men ze ondersteboven in de schaal. Dit geeft een mooiere presentatie en de gast heeft minder moeite met het eten van de oester, die uit de schelp geslurpt wordt. Vooral bij recepties is dit zeer gemakkelijk. Indien de gasten de oester zelf moeten losmaken, geeft men een speciale oestervork die één snijdende kant heeft.

Bereidingen
Oesters worden vooral geserveerd tijdens de wintermaanden en zeker in de eindejaarsperiode. Ook bij recepties en buffetten ontbreken ze niet!
Klassiek worden oesters rauw opgediend op een bedje van fijn geklopt ijs, al dan niet versierd met slierten zeewier. Als begeleiding serveert men een halve citroen, een pepermolen en oesterbrood (een boterham gemaakt van een sneetje wit en een sneetje bruin brood, zonder korsten en in twee driehoekjes verdeeld). In plaats van citroen geeft men ook wel eens een soort vinaigrette van sjalotten en azijn, soms samen ingekookt.
Een warme bereiding is ook erg lekker. Het belangrijkste is wel dat de oesters niet te lang koken, omdat ze dan droog en taai worden en hun smaak verliezen. Men spreekt dan ook liever over het “pocheren” van oesters. Het duurt amper enkele seconden om de oesters te doen “opstijven” in hun eigen vocht. De gepocheerde oesters worden daarna terug in hun schelp gelegd, dikwijls op een laagje groente zoals spinazie of groentejulienne. Het geheel wordt overgoten met een saus en gegratineerd of geglaceerd.

Olie Vandemoortele Culinaire

wokolieNaar samenstelling toe is deze olie een evenwichtige compositie van koolzaadolie, zonnebloemolie, maïskiemolie en druivenpitolie. Door zijn uitstekende balans tussen mono-onverzadigde (48 %) en poly-onverzadigde vetzuren (43 %) is deze olie heel goed geschikt voor koude en warme bereidingen.
Bovendien is het ook nog een gezonde keuze want de olie is van nature rijk aan Omega3 en Vitamine E.

Gebruik
Vandemoortele Culinaire is de vanzelfsprekende keuze voor de bereiding van slaatjes, mayonaises en vinaigrettes. Maar je gebruikt ook dezelfde olie om een heerlijk gebak te maken, voor de barbecue of voor de wok.

 

 

P

Pastinaak
Prei

Pastinaak

pastinaakVoordat de aardappel als volksvoedsel werd ingevoerd, was de pastinaak in de winter één van de belangrijkste groenten. Pastinaak is een lange, witte wortel die wat zachtheid betreft lijkt op de gewone wortel, maar de fruitigheid van knolselderij heeft. Vooral in Engeland en in de Scandinavische landen is pastinaak zeer populair.
Na de oogst wordt de pastinaak gauw slap en is dan nog moeilijk te schillen. Bewaar pastinaken daarom niet te lang. Indien de binnenste kern er te hard uitziet, kunt u die beter verwijderen.
Pastinaak wordt bij voorkeur gekookt: is snel gaar en wordt soms gemengd met erwten of gewone wortelen. Nadat pastinaak even voorgekookt is, kan hij ook gebakken worden.
Verder kan deze groente verwerkt worden tot een puree met aardappelen, in een hutsepot of soep. Beslist een groente om eens uit te proberen!

Prei

preiPrei behoort tot de groep van de lelieachtigen waartoe ook ui, sjalot, knoflook, bieslook en zelfs asperge behoren. Ze worden gekenmerkt door hun prikkelende geur die de ogen doet tranen.
Prei is een oude groente, die al bij de Romeinen gekend was. Prei zou er voor zorgen dat men goed zou kunnen zingen.
Wat prei zeker doet, is vocht uitdrijven. Een diureticum dus, vooral bij het drinken van het kookvocht.
Prei is uitermate geschikt voor soepen en bouillons. Ook als groente zijn er verscheidene bereidingswijzen mogelijk. Met een kaassaus gegratineerd en omwikkeld met ham zoals bij hamrolletjes met witlof. Minder gekend is prei met romige vinaigrette, zeer fris in de zomer!

Een prei wordt ruwweg in drie parten verdeeld.

  • De groene bladeren zijn goed om smaak te geven aan een bouillon.
  • De witte stengels worden gebruikt als groente of in de soep.
  • Het lichtgroene middendeel moet in de lengte doorgesneden worden om vervolgens goed te wassen. Tussen die bladeren zit immers steeds zand. Dit deel is goed voor groene soepen.

Prei in lange smalle reepjes gesneden noemen we ‘julienne’ van prei. Fruit deze in zuivere olie voor de versiering van bepaalde gerechten.

Q

R

Romeinse sla
Rucola

Romeinse sla

Deze sla wordt ook wel eens bindsla genoemd. De buitenste, stugge bladeren kunnen goed gestoofd worden en smaken zoals spinazie. Het hart van de sla is bleek en zacht.

Rucola

Rucola of raketsla heeft lange, smalle, diep ingesneden blaadjes die enigszins doen denken aan de bladeren van onze paardenbloem, waar de rucola dan ook een beetje aan verwant is. Raketsla is nogal bitter en wordt dan ook gemengd gebruikt om met zijn uitgesproken notensmaak andere sla wat op te peppen.

S

Scampi
Sla
Sojascheutjes

Scampi

scampiScampi’s of reuzenzoetwatergarnalen worden gekweekt in Zuid-Oost-Azië en Zuid-Amerika. Meestal gaat het om de Macrobrachium Rosenbergii, een grote zoetwatergarnaal met zeer fijne en lange scharen. Ze worden steeds diepgevroren verkocht. De beste en duurste zijn de scampi’s die op de boot in zeewater in blok en zonder kop zijn ingevroren. De scampi’s die aan land worden gepeld en in zoet water ingevroren, zijn van mindere kwaliteit.

Scampi’s kwamen in de mode toen de mensen op vakantie gingen naar Spanje en Italië. Scampi’s zijn goed om aan spiesjes te steken en op de barbecue te bereiden. U kunt ze ook bakken in een vetstof. Het vlees heeft echter weinig smaak en vraagt om een krachtige saus. Scampi’s worden vaak gebruikt in gekruide Thaise of Vietnamese bereidingen.

Weetjes

  • Het is moeilijk wijs worden uit wat nu precies scampi’s, en wat gamba’s zijn. Gemakshalve noemen we de grote garnalen zonder kop scampi’s en deze met kop gamba’s. Op de verpakking moet de Latijnse naam vermeld staan. Indien het Macrobrachium Rosenbergii is, dan heeft men te maken met een zoetwatergarnaal, de eigenlijke scampi. Indien de naam Penaenus is, dan gaat het om een zeewatergarnaal of gamba.
  • De maat geeft aan hoeveel stuks er in een kilo gaan. Zo betekent maat 12/14 dat er 12 tot 14 stuks in een kilo gaan.
  • Als de scampi’s gepeld zijn, reken dan op 115g per persoon.
Sla

Met sla bedoelt men diverse bladgroenten met zachte bladeren, die meestal rauw gegeten worden. Het huidige aanbod is bijzonder uitgebreid, en dankzij de rode soorten is er kleur gekomen in de slawereld!
Als men spreekt over salades, bedoelt men bereide gerechten, waarin sla verwerkt is. Volgend onderscheid wordt gemaakt:
- enkelvoudige salades: met één slasoort
- gemengde salades: met meerdere slasoorten
- samengestelde salades: diverse producten zoals sla, vlees of vis, rauwe of gekookte groenten, schaaldieren enz. gemengd of verwerkt tot een aantrekkelijk geheel

Weetjes

  • Sla bevat zeer weinig calorieën en is een bron van vitamines.
  • Sla moet er bij aankoop fris uitzien zonder verlepte bladeren. Hoe verser de sla, hoe beter de smaak.slaolie
  • Sla bederft snel omdat het watergehalte zo hoog is. Koop sla daarom altijd kort van tevoren en bewaar deze in de groentela van de koelkast.
  • Het is niet zo goed om sla te snijden. Trek de bladen van de steel af, was ze goed en scheur ze in kleinere stukken.
  • Sommige slasoorten (molsla, frisée, andijvie,…) verdragen een warme dressing, zoals gebakken spekblokjes met azijn.
  • Alle verse tuinkruiden kunnen in salades verwerkt worden.
  • Olie, azijn of een goede dressing (vinaigrette, mayonaise, …) versterkt de smaak van de sla. Doe de dressing vlak voor het serveren over de sla, omdat de blaadjes anders slap worden.

Soorten sla:
andijvie, batavia, eikenbladsla, frisée of krulandijvie, gewone sla of kropsla, ijsbergsla, krulsla, little gem, molsla, Romeinse sla, rucola, veldsla.
Meer informatie over deze slasoorten vindt u in de ingrediëntenlijst.

Sojascheutjes

sojaTaugé genoemd in Nederland.
We spreken wel over sojascheuten maar eigenlijk zijn het de kiemen van de “mungboon”, ook “katjang idjoe” genoemd. De echte sojaboon wordt ook tot kiemen gebracht maar deze worden uitsluitend gebruikt in de Chinese keuken.
Men kan zelf sojakiemen kweken in speciale kweekbakjes, hoewel het in gewone plastic containers ook wel lukt. Hiervoor is allereerst de nodige kennis vereist.

Het is niet aangeraden om sojascheuten rauw te eten. Ze bevatten zoals alle andere boonsoorten een lichtgiftige stof die door verhitting vernietigd wordt. Buikkrampen kunnen het gevolg zijn van het eten van rauwe sojascheuten.

Als sojascheuten uit de verpakking komen, moeten ze eerst even gespoeld worden. In een zeef onder de stromende kraan is voldoende.
Voor luxebereidingen wordt het boontje dat nog aan de kiem vastzit verwijderd en ook het topje met de twee blaadjes en de wortel.

Kook sojascheuten altijd zeer kort: even in kokend water of vliegensvlug door de wok. Anders worden ze week en taai.
Om wat smaak te geven aan sojascheuten kan men gember, ui, pikante pepertjes, knoflook of jonge groene uitjes (lente-uitjes) toevoegen. Wat peper en zout en sojasaus brengen deze groente perfect op smaak.

Sojascheuten worden samen met andere groenten vooral verwerkt in loempia’s, bami en wokbereidingen.

T

U

V

Vandemoortele speciale olie voor Fondue en Grill
Veldsla
Vitelma Bakken en Braden
Vitelma Dressing Light
Vitelma Frituurolie
Vitelma Light 250 gr
Vitelma Omega 3 250 gr
Vruchten

Vandemoortele speciale olie voor Fondue en Grill

Vandemoortele FondueolieVandemoortele speciale olie voor Fondue & Grill geeft een rijke smaak aan uw fondue en is ook uiterst geschikt voor het marineren van grill- en barbecuegerechten.

Eigenschappen: Een verfijnde mengeling van hoogwaardige plantaardige oliën met een heerlijk boeket van tijm, laurier en rozemarijn.

Verpakking: fles 1 l

Praktisch: De olie met de kruiden opwarmen en de kruiden net voor het inbrengen van het vlees eruit nemen met een zeefje.

Bewaring: Bewaar de olie op een donkere en koele plaats.

Ingrediënten: Druivenpitolie, zonnebloemolie, maïsolie en kruiden 1% (tijm, laurier en rozemarijn).

Veldsla

Kleine trosjes met donkergroene, lepelvormige en zeer aromatische blaadjes. Het is een slasoort die vooral tijdens de winter en het voorjaar voorkomt. De blaadjes smaken zacht en zijn mals. Veldsla bevat heel veel vitamine C en heeft een hoog ijzergehalte.
Veldsla kan zowel koud als warm bereid worden. Fijngesneden, zoals peterselie, kunnen ze dienst doen als garnering bij soepen of omeletten.

Vitelma Bakken en Braden

Bakken, braden, patisserie,… Vitelma Bakken en Braden is je gezonde partner voor alle bereidingen.

Eigenschappen Vitelma Bakken & Braden

  • product met 75% vet
  • rijk aan Omega 3 en 6
  • 0% cholesterol
  • goede verhouding Omega 6/Omega 3 van 3/1
  • rijk aan onverzadigde vetzuren
  • zeer laag zoutgehalte

Verpakking
verkrijgbaar in 500g vlootje

Praktisch
voor alle bereidingen, ook gebak en patisserie

Vitelma Dressing Light

Vitelma Dressing laat je met minder calorieën genieten van je slaatjes. Deze dressing bevat geen eigeel. vitelma

Eigenschappen

  • goede bron van Omega 3 en 6
  • 0% cholesterol
  • goede verhouding Omega 6/Omega 3 van 3/1
  • bron van onverzadigde vetzuren

Verpakking
bokaal 500 ml

* Bevat 50 % minder calorieën dan mayonaise.

Vitelma Frituurolie

Vitelma Frituurolie heeft een evenwichtige samenstelling voor gezond frituren.

frituurolieEigenschappen

  • rijk aan Omega 3 en 6
  • 0% cholesterol
  • goede verhouding
    Omega 6/Omega 3 van 5/1
  • rijk aan onverzadigde vetzuren
  • van nature rijk aan vitamine E

Verpakking

  • fles 2 l


Praktisch

  • verhit de olie tot maximum dan 180 °C
  • droog de te frituren voedingswaren goed af en verwijder eventuele ijsschilfers
  • ververs de olie volledig na 8 à 10 bakbeurten

Bewaring
bewaar de olie op een donkere en koele plaats

Vitelma Light 250 gr

vitelmaVitelma Light schenkt vooral aandacht aan je lijn. Door het lage vetgehalte levert Vitelma Light namelijk weinig calorieën.

Eigenschappen

  • light product met slechts 25% vet
  • rijk aan Omega 3 en 6
  • 0% cholesterol
  • goede verhouding Omega 6/Omega 3 van 2/1
  • rijk aan onverzadigde vetzuren
  • rijk aan vitamine B6, B9 (foliumzuur), B12 en E
  • zeer laag zoutgehalte

Praktisch

  • om te smeren
  • niet geschikt voor bakken en braden

Verpakking
Verkrijgbaar in 250g en 500g vlootje

Vitelma Omega 3 250 gr

vitelmaVitelma Omega 3 schenkt je een belangrijke hoeveelheid Omega 3.
4 à 5 sneetjes brood besmeerd met Vitelma Omega 3 (=20 g) levert je 45% van de aanbevolen hoeveelheid alfa-linoleenzuur die je dagelijks nodig hebt.

Eigenschappen

  • product met 38% vet
  • rijk aan Omega 3 en 6
  • 0% cholesterol
  • goede verhouding Omega 6/Omega 3 van 2/1
  • rijk aan onverzadigde vetzuren
  • rijk aan vitamine B6, B9 (foliumzuur), B12 en E
  • zeer laag zoutgehalte

Praktisch

  • om te smeren
  • niet geschikt voor bakken en braden

Verpakking
Verkrijgbaar in 250g vlootje

Vruchten

vruchtenHet verschil tussen groenten en fruit is niet altijd even duidelijk. Is een tomaat een vrucht of een groente? En is rabarber nu echt wel fruit ?
Een degelijke omschrijving is de volgende :
Fruit is de verzamelnaam voor suikerhoudende eetbare vruchten. Een vrucht is het eetbare deel van een plant dat de zaden bevat. Groente is de verzamelnaam voor alle andere eetbare delen van planten. Dit maakt de indeling eenvoudig en eenduidig, maar niet altijd in lijn met de intuïtie.

We kunnen vruchten indelen volgens hun herkomst alhoewel deze steeds onduidelijker wordt.

Inlandse vruchten: appelen, peren, pruimen, kersen, aardbeien, enz.
De exotische vruchten: litchi, mango, papaja, passievruchten, enz.
Fruit dat nu zeer gewoon is maar toch ingevoerd wordt: ananas, bananen, sinaasappels, enz.
Een volledige opsomming geven is een haast onmogelijke opgave.

Wat kunnen we aanvangen met de diverse vruchten?

  • Ze eten uit het vuistje, geschild of gepeld indien nodig. Toch kunnen vruchten zoals appels en peren beter gegeten worden met de schil want de meeste vitamines en mineralen bevinden zich juist onder de schil. Vooraleer je begint te eten is het aangewezen het fruit goed te wassen,
  • Vruchten verwerken tot fruitsalade. Diverse malse vruchten worden geschild of gepeld en versneden in gelijkmatige stukjes. Deze vruchten worden gemengd met een beetje citroensap (sinaasappelsap) om het verkleuren tegen te gaan. Soms mag een beetje suiker toegevoegd worden. Een scheutje likeur levert een luxe versie op. Laat deze salade een uurtje rusten in de koelkast vooraleer te serveren, misschien met een bolletje ijs.
  • Vruchten verwerken tot confituur. (jam)

Hiervoor worden in stukjes gesneden en ontpitte vruchten gekookt met een gelijk gewicht aan suiker. Onder inwerking van de suiker met het zuur van de vruchten en de pectine die in de vruchten aanwezig is, zal het geheel verdikken. Dit product kan vrij lang bewaard worden, minimum 1 jaar bij de juiste behandeling.
Het grote probleem is het feit dat men niet op voorhand weet hoeveel bindmiddel (pectine) aanwezig is in de vruchten. Sommige vruchten bevatten veel pectine, andere weinig of geen. Dit is één van de redenen waarom confituur kan mislukken.
Van vruchten gekookt met suiker verkrijgt men confituur. Juister is de benaming marmelade maar meestal word deze gereserveerd voor sinaasappelmarmelade.
Van vruchtensap met suiker bekomt men gelei (appel, kweepeer, aalbes,...).

  • Vruchten verwerken tot compote of vruchtenmoes.
    Hiervoor neemt men vruchten die gemakkelijk tot moes koken, voeg er een beetje suiker bij en een bodempje water en laat ze gaar worden. Geschikte vruchten zijn: moesappels, abrikozen, pruimen, rabarber, aardbeien,...
    Indien de compote door een zeef gewreven wordt verkrijgt men een coulis of vruchtensaus. Geschikte vruchten zijn: aardbeien, frambozen, abrikozen,...
  • Van vruchten kunnen diverse sorbets gemaakt worden. Hiervoor wordt aan vruchtenmoes (gekookt of rauw) een suikersiroop toegevoegd en de massa wordt bevroren in een ijsturbine. Geschikte vruchten zijn: citroen, aardbei, kiwi, framboos, enz.
  • Van vruchten kunnen allerhande heerlijke drankjes of likeuren gemaakt worden. Denk maar aan krieken op jenever. Dit kan ook met mirabellen, reine-claudes, kastanjes, abrikozen, frambozen, enz. gedaan worden. De Limburgse fruittobbe is een bekend voorbeeld waar verschillende fruitsoorten bewaard worden in een aardewerken kruik.
  • Met fruit kunnen heerlijke desserts gemaakt worden.
    Taarten, vlaaien en ander klein gebak maar ook vruchtenbavarois of mousses.
  • Een andere fruitverwerking is fruitwijn maar dit brengt ons op sterk gespecialiseerd terrein.

W

Wokolie Vandemoortele Delicatesse

Wokolie Vandemoortele Delicatesse

wokolieDeze olie is heel hittebestendig en dus uiterst geschikt voor gebruik in de wok. De gember en knoflook geven uw oosterse gerechten een unieke kruidige toets.
Deze samengestelde olie is uw ideale partner voor de bereiding van wok- en andere aziatische gerechten.
De wokolie van Vandemoortele is een heel evenwichtige olie. Ze bevat 12 % verzadigde en 88 % onverzadigde vetzuren, waarvan 28 % mono-onverzadigde en 60 % poly-onverzadigde vetzuren.

Verpakking
Verkrijgbaar in een flesje van 500 ml.

X

Y

Z

 

 

Vitelma print

 

Bron: Alpro, Vitelma , Vandemoortele