Waar vandaan: Anekdote > Huisdieren (140) > respons op cecilia kat in het wild

respons op cecilia kat in het wild

Wij hebben ook reeds zo eigenaardige ervaringen gehad met katten. Die wilde kat bracht haar jongen naar jullie toe omdat ze wist dat haar einde naderde. De laatste keer dat ze naar jullie kwam was als afscheid aan haar kittens en aan jullie zelf. Wij hebben ook zo een wilde kat gehad die kwam eten, aanraken mocht pas na zeer lange tijd, dan verdween ze gedurende een aantal weken en kwam terug toen ze uitgetergd was, en dit op klaarlichte dag terwijl ze enkel 's nachts kwam. Ze is vanzelf binnengekomen tegelijk met ons, iets wat ze nooit had gedaan. We hebben haar dan naar de dierenarts gedaan, deze kon niks vinden, enkel dat ze volledig ondervoed was, bloedarmoede had en vol vlooien zat. Na een periode herstelde ze maar wilde geen contact met onze andere katten. Dan na een paar jaar kon ze plots niet meer lopen. Opnieuw naar de veearts, wat bleek toen : ze had haar rug gebroken. De veearts wist nu dat dit destijds de oorzaak was van haar verdwijnen. Ze had zich gewoon ergens verstopt totdat ze terug kon lopen en is naar ons toegekomen omdat ze wist dat ze hier hulp kreeg. Spijtig genoeg hebben we haar moeten laten inslapen. Ze zou nog kunnen herstellen maar bij een bruuske, plotse beweging kon ze telkens opnieuw haar ruggegraat breken op dezelfde plaats. Indien we besloten haar in leven te laten zou ze gedurende 6 weken in slaap moeten worden gehouden en liggend in een kleine wasmand. Ze zou nooit meer mogen springen. Dit is geen waardig katteleven en dit is de reden waarom we hebben gekozen voor het inslapen. Moest ze kittens hebben gehad, ik zou het nooit over mijn hart hebben gekregen deze achter te laten en zeker niet als een moederkat ze speciaal aan je toevertrouwt. Wij hebben dit ook alles door ervaring moeten leren en een beetje raad van iemand anders had ons heel veel slimmer kunnen maken.

 

Anekdote ingestuurd door Nathalie op 17-05-07 (ID 865)