Hormoontherapie: Werkingsmechanismen

Verschillende hormonen kunnen de celdeling stimuleren en op die manier de ontwikkeling van een kanker bevorderen.

Om hun invloed uit te oefenen, zetten de hormonen zich vast op het membraan of de kern van "doelcellen" op het niveau van gespecialiseerde receptoren. Deze receptoren worden dan geactiveerd, wat dan een reactie veroorzaakt binnen de cel zelf zoals een bevordering van de celdeling.

We kunnen het hormoon vergelijken met een sleutel waarmee we een slot kunnen openen (de hormonale receptor). Dit beeld laat toe om de strategieën te begrijpen die werden ontwikkeld op het vlak van behandelingen:

• we blokkeren de aanmaak van hormonen (we doen de sleutel verdwijnen)
  
  
• we verhinderen het hormoon te werken op het niveau van zijn receptor (we stoppen het slot dicht)
  
  
• we combineren beide methodes

Bijkomende precisering
Niet alle kankercellen zijn noodzakelijkerwijs dragers van hormoonreceptoren.

Een laboratoriumanalyse (vertrekkende van een stukje gezwel dat bij een operatie weggenomen is) is noodzakelijk om te bepalen of we met een hormoongevoelige kanker te maken hebben. Als dat het geval is kunnen we een hormoontherapie voorstellen, hetzij alleen, hetzij in combinatie met andere behandelingen.

In tegenstelling tot chemotherapie of radiotherapie, die de kankercellen snel proberen te doden, heeft de hormoontherapie als doel hun ontwikkeling te blokkeren of sterk te vertragen en op langere termijn hun afsterven te veroorzaken door een ongunstige hormonale omgeving te creëren.

Hoewel hormoontherapie ook wordt ingezet voor de behandeling van andere gezwellen (baarmoeder, schildklier, eierstokken, nieren) speelt ze een belangrijke rol bij de behandeling van borstkankers en prostaatkankers.

 

Bron: Stichting tegen Kanker