De Belgen in Engeland 1940-1945

INHOUD "De Belgen in Engeland" Deel 1. Ontreddering (1940-1941) Deel 2. Wederopstanding (1942-1943) Deel 3. Overwinning (1944-1945)     Bestemming Normandië        D-day        Jointoperaties, een eeuwenoud concept        ‘Vive la Belgique, merci, vive la France!’     Een bloedig najaar        September 1944        Vrouwen in uniform        Geblokkeerd onder de Moerdijk        A la guerre comme à la guerre…!        Gevaar in de Ardennen        De ramp met de Leopoldville     De Rijn over        Slotoffensief in Nederland        Bij de Ieren        V for Victory Besluit. De Belgen ná Engeland...

19,95 € - 218 pagina's Auteur: Frank Decat Uitgeverij: Lannoo   Bestel/koop boek, klik hier.

<<< Vorige pagina

Volgende pagina >>>

Een bloedig najaar

A la guerre comme à la guerre…!

In de euforie van de bevrijding meenden ook enkele militairen van de Eerste Groepering hun steentje te moeten bijdragen aan de jacht op achtergebleven Duitsers en collaborateurs. De meest fervente was de Franstalige luitenant René Jacques, hoofd van de militaire politie en lid van Pirons staf. Deze vijftigjarige officier, die al tijdens de Eerste Wereldoorlog tegen de Duitsers had gevochten, was naar alle waarschijnlijkheid verantwoordelijk voor drie moorden.

Op 11 september 1944 zou Jacques in Lommel zijn sectie het bevel hebben gegeven om twee mensen neer te schieten, een Feldgendarm en een 24-jarige ‘Vlaamse Wachter’ uit Turnhout. De boer in wiens schuur de twee gevangen waren gehouden, begroef de totaal doorzeefde lijken ter plekke. Nauwelijks veertien dagen later, op 23 september, kwam VNV-schepen André Peymen uit Bree om het leven door toedoen van luitenant Jacques. Hij gaf de schepen het bevel in zijn jeep te stappen, zogezegd om hem naar het nabijgelegen Ellikom te brengen. Peymen zou de ontmoeting met de Belgische officier niet overleven. Tijdens de rit zou hij geprobeerd hebben te ontsnappen, waarop Jacques de man naar eigen zeggen doodschoot.(*)

Na de oorlog stelde het Belgische gerecht een onderzoek in, maar dat leverde niets op. De aanwezigen bij de dubbele moord in Lommel, militairen en verzetslui, hulden zich allen in een diep stilzwijgen en de zaak werd zonder gevolg geklasseerd. Rond de dood van schepen Peymen hing een nog dichtere mist. De enige getuige was immers luitenant Jacques zelf, maar die was op 1 oktober 1944 gesneuveld in het Nederlands-Limburgse Thorn.

(*) Deze gegevens zijn ontleend aan: Bouveroux, J., Terreur in oorlogstijd. Het Limburgse drama. Antwerpen-Amsterdam, 1985, p. 207 e.v..

<<< Vorige pagina...

Lees verder... >>>