Waar vandaan: Boek > De Belgen in Engeland 1940-1945 > De weg naar Tenby
De Belgen in Engeland 1940-1945
|
19,95 € - 218 pagina's |
| <<< Vorige pagina |
De weg naar Tenby
De tweedekkerazen
Verschillende Belgische piloten bij de RAF hadden al behoorlijk wat gevechtservaring opgedaan voor ze in Groot-Brittannië terechtkwamen.
Een echte ‘ace’ was de in Etterbeek geboren graaf Rodolphe de Hemricourt de Grunne (1911-1941). Tijdens de Spaanse Burgeroorlog diende hij bij het escadrille 2-G-3, een van de beste luchtmachteenheden van de Nationalisten, de fascistische partij van generaal Franco. De Spaanse toppiloot Ángel ‘Salas’ Larrazábal had het bevel over het escadrille – hij zou in 1941 als bevelhebber van het Escuadrilla Azul met de Duitsers aan het oostfront meevechten en hij werd in 1972 als kapitein-generaal van de Spaanse luchtmacht op pensioen gesteld. In minder dan één jaar tijd – van 12 maart 1938 tot 2 januari 1939 – haalde de Hemricourt de Grunne in zijn Fiat CR 32-tweedekker tien vijandelijke vliegtuigen neer en vier andere vliegtuigen werden ‘vermoedelijk’ vernietigd.
Na de Spaanse Burgeroorlog keerde de Hemricourt de Grunne zijn fascistische vrienden de rug toe. Hij werd gemobiliseerd door het Belgische leger, nota bene als infanterist, omdat hij alleen een burgervliegbrevet had (!). Dat administratieve euvel werd echter snel weggewerkt en begin 1940 voegde de Hemricourt de Grunne zich bij het Hurricanesmaldeel in Diest. Op 12 maart 1940 onderschepte hij een Duitse bommenwerper die, toevallig of niet, het Belgische luchtruim was binnengedrongen, maar hij moest zijn prooi lossen door een mechanisch defect. Omdat alle Belgische Hurricanes in mei 1940 op de grond vernietigd werden, was de Hemricourt de Grunne wekenlang ‘technisch werkloos’.
Eind juni 1940 ontsnapte hij met een aantal makkers naar Groot-Brittannië. Om zijn ervaring werd hij bijna onmiddellijk ingedeeld bij squadron 32, een Hurricane-eenheid die opereerde vanaf de belangrijke basis Biggin Hill. De aristocratische avonturier de Hemricourt de Grunne behaalde nog drie overwinningen voor hij op 28 april 1941 zelf boven het Kanaal werd neergehaald door een Duits jachtvliegtuig.
Andere Belgische piloten deden hun eerste gevechtservaring op meteen na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog – tégen de Britten nog wel. Tot mei 1940 was België immers een neutraal land dat élke indringer de toegang tot het grondgebied moest ontzeggen. In de nacht van 8 op 9 september 1939 onderschepten Fairey Fox- en Fairey Firefly-tweedekkers van de basis Nijvel twee Whitley-bommenwerpers. Die waren op de terugweg naar Groot-Brittannië na een Nickeloperatie – het afwerpen van pamfletten – boven Duitsland. Er ontstond een kort maar hevig luchtgevecht, waarbij de Belgen de Britse toestellen aanvankelijk probeerden te doen landen. De bommenwerpers beantwoordden de waarschuwingsschoten echter met hun boordgeschut, waarna ook de tweedekkers het vuur openden om te raken. Eén Belgisch toestel werd getroffen en stortte neer, maar de tweekoppige bemanning wist zich met de parachute in veiligheid te brengen. Ook de Firefly van Daniel Le Roy du Vivier werd getroffen en diende een noodlanding te maken. Maar ook de Whitleys kwamen niet ongeschonden uit de strijd. Eén bommenwerper raakte behoorlijk beschadigd en kon maar met veel moeite Frankrijk bereiken. De andere werd gedwongen in Nijvel te landen. De vijfkoppige bemanning werd korte tijd geïnterneerd, maar nadien vrijgelaten.
Nauwelijks een jaar na het bewuste luchtgevecht zat pilot officer Le Roy du Vivier aan de stuurknuppel van een Hurricane van 43 squadron en maakte boven Engeland jacht op Duitse bommenwerpers. Ook twee andere piloten die deelnamen aan het luchtgevecht in september 1939, kwamen bij de RAF terecht: Alexis Jottard en Jean Offenberg. Beide piloten, die in Britse dienst zouden sneuvelen, hadden zich trouwens ook al tijdens de Achttiendaagse Veldtocht onderscheiden.
Samen met andere piloten van de 2de Groep, uitgerust met Fiat 42-tweedekkers, stortten Jottard en Offenberg zich op 10 mei 1940 op Duitse vliegtuigen die het vliegveld van Sint-Truiden aanvielen. Verscheidene Belgische toestellen werden op de grond vernietigd of tijdens het gevecht uitgeschakeld, maar ook de Duitsers kregen klappen. Eén transportvliegtuig en drie middelzware bommenwerpers werden beschadigd. Eén daarvan zou zijn neergestort, terwijl het transportvliegtuig een noodlanding moest maken. Luitenant Goffin zou zelfs een Messerschmitt 109 vernietigd hebben, een toestel dat in 1940 als een van de beste jachtvliegtuigen ter wereld gold. Vijf dagen later deed hij hetzelfde boven Mechelen. Goffin kwam later bij de Amerikaanse luchtmacht terecht en zou in 1944 sneuvelen.
Behalve Jottard, Offenberg en Goffin deden ook andere Belgische Fiatpiloten van zich spreken tijdens de eerste dagen van de Duitse invasie. Zo ook prins luitenant Werner de Mérode en kapitein Jean de Callatay, die respectievelijk één en twee tegenstanders uitschakelden. Net als Goffin zou de Callatay een BF 109 vernietigen. Tijdens de bezetting ontsnapten zij naar Groot-Brittannië en ze kwamen uiteindelijk terecht in het Belgische RAF-squadron 350.
Niet-Brits vliegend personeel bij de Royal Air Force tijdens de slag om Engeland (1940)
|
| <<< Vorige pagina... |
Kijk dan in het Helpcentrum (klik hier). Als je het daar niet kan vinden, helpen we je via e-mail op support@seniorennet.be.
